De kop is er af!

En dat verdient een update van mij (Carmen)! 

Inmiddels is het al weer twaalf weken geleden dat wij onze inschrijving deden voor de marathon van Berlijn om geld op te halen voor onderzoek naar dementie, en die weken hebben we niet stil gezeten! 

In de eerste weken werden trainings- en sponsorplannen gemaakt en voelden de eerste kilometers als mijlen ver van de marathon afstand. Inmiddels zijn we een aantal weken verder in ons avontuur naar Berlijn en het gaat goed. Zowel met de training als met het ophalen van ons streefbedrag van 3000 euro! Steeds meer mensen in onze omgeving weten dat we de marathon gaan rennen om geld op te halen voor Alzheimer Nederland. Op de eerste plaats, bedankt iedereen voor het doneren en delen van onze actie! En met meer bekendheid van onze actie krijg ik ook steeds vaker de vraag 'Hoe gaat dat dan? Zo'n marathon training?'

Met veel tijd en geduld. De duurlopen tikken inmiddels bijna 27 kilometer aan en we hebben krachttraining toegevoegd aan de training om de kans op blessures zo laag mogelijk te houden.  In de basis volg ik een schema met:

• Een klein rondje waarin het tempo voelt als gemakkelijk, gevolgd door krachttraining voor de knieën en heupen,
• Een interval training: stukken op een hoog tempo afgewisseld met rust tussendoor,
• Een lange duurloop om de afstand mee te trainen,
• En nog een keer een rondje fietsen.

Hiermee bouw ik rustig het aantal kilometers uit, zodat mijn lijf ook de tijd heeft om te wennen aan het lopen van lange afstanden. Het fietsen is voor mij een fijne afwisseling naast het hardlopen. Zeker nu de zomerse temperaturen zich steeds vaker laten zien, vind ik het echt heerlijk om op de fiets te zitten. In deze trainingen kan ik ook aan mijn uithoudingsvermogen werken, zonder de hoge impact die het rennen op mijn knieën en heupen heeft. Voor papa geldt dat hij de interval training niet doet maar zo veel mogelijk op hetzelfde tempo loopt, zijn knie is het namelijk niet eens met tempowisselingen en protesteert dan met name de volgende dag behoorlijk.

In de eerste weken ging Bram af en toe als mijn trainingsbuddy mee. Hij vindt dat minstens zo leuk als ik, maar we hebben nog geen goed compromis weten te sluiten over de hoeveelheid snuffelplekjes op de route  .