Alzheimer... ja dat hoor je vaak. Je weet er wel iets vanaf, totdat het heel dichtbij komt. Dan zie je pas hoe vervelend deze ziekte is. 

Bij mijn moeder is een paar jaar geleden de diagnose gesteld dat ze Alzheimer (PCA) heeft. Posterieure corticale atrofie (PCA) is een zeldzame vorm van dementie. Deze ziekte tast als eerste het visuele vermogen aan. Iemand met PCA ziet daardoor dingen niet, herkent voorwerpen niet of kan dingen niet van elkaar onderscheiden. 

Mijn vader werd in 2023 noodgedwongen opgenomen in het ziekenhuis. Hierdoor moesten mijn broer en ik mijn moeder een aantal dagen 24 uur per dag verzorgen. Nu zag ik pas in hoe zwaar dat voor mijn vader is geweest. Ik zei al in een veel eerder stadium tegen mijn vader: "Je moet een plek zoeken voor moeder, want dit gaat niet goed". Maar ja, als je elkaar al ruim 55 jaar kent dan is dit uiteraard een emotioneel gebeuren. 

Omdat mijn vader plotseling werd opgenomen moesten wij deze taak op ons nemen. En ik moet eerlijk zeggen dat dit niet in de koude kleren ging zitten. Gelukkig hebben we snel een goede woonplek voor mijn moeder gevonden. 

Doordat ik diverse links met Alzheimer sites heb, kwam ik terecht bij een fietstocht waarbij de opbrengst naar Alzheimer Nederland gaat om nog meer te onderzoeken hoe we deze vervelende ziekte kunnen vertragen en misschien is er zelfs een toekomst zonder dementie.

Ik wil graag een steentje bijdragen en daarom ga ik op zaterdag 29 juni 2024 de uitdaging aan om de fietstocht van 365 km te volbrengen.

Wil jij mij sponsoren?

Ons doel is om minimaal 35.000 euro op te halen.

Alvast hartelijk bedankt voor je bijdrage!!