Nog te gaan: 13 dagen... (week 24 van de voorbereiding)

Nog twee weken en dan is het zover!!!

Een tweetal weken geleden opperde ik al eens voorzichtig dat ik eigenlijk wel een 300 km-tocht in de benen zou willen hebben als voorbereiding op onze monstertocht van 365 km op 29 juni. Het grote nadeel (of voordeel) van hardop denken is dat er daadwerkelijk wat in gang wordt gezet. Gisteren, 16 juni, was het zover: de "generale repetitie" voor de Alzheimer-Challenge in de vorm van het Alzheimer-logo (het vergeet-me-nietje) en 304 km lang. Vijf lussen van 60 kilometer schoon aan de haak. Het grote voordeel, naast de symbolische vorm van de route, was dat na iedere 60 kilometer de mogelijkheid was om op of af te stappen, proviant aan te vullen of droge kleding aan te trekken. Hieronder het verslag van deze heroïsche dag!

Na drie dagen kamp met groep 8 van woensdag t/m vrijdag en een dag van ritjes naar het ziekenhuis op zaterdag, stond op de zondag een flinke trainingsrit van 300+ kilometers op het programma. 's Ochtends de wekker gezet om 05:00 uur om even goed te ontbijten. Drie boterhammen met pindakaas en jam, een bidon van 500 ml met Carbo-loader en een kop koffie. Om 05:40 uur weg van huis op weg naar het clubgebouw van de HTFC, gewapend met zakken vol sportrepen en gelletjes en een rugzak met droge kleding. Om 05:55 uur snel de rugzak met kleding gedropt in het clubgebouw waar we na 180 km terug zouden komen voor de lunch. Toen ging er een telefoon. Eén fietser belde dat hij iets later kwam. "Dat begint al goed", was mijn gedachte. Om 06.07 uur waren we dan toch met 17 en gingen we op pad in een groepje van 8 en 9. Na 300 meter, 1 minuut later, stonden we stil. "Gaat de eerste lus nu linksom of rechtsom? "Goed voor het gemiddelde", was mijn gedachte. Even de telefoons weer uit de achterzakjes en de route checken. Inderdaad linksaf richting Diepenheim. 

De eerste lus van 60 km bracht ons via Diepenheim naar Stokkum, Barchem, Ruurlo en Borculo naar Neede. Daar stonden een aantal HTFC'ers te wachten die de wekker twee uur later hadden gezet en voor de kortere route gingen. De tweede lus leidde ons via Neede, Rietmolen naar Meddo. Daar hadden we na 90 km de eerste pauze bij het Motor Hotel. We werden zeer hartelijk ontvangen ("Huu! Stop! Hier!") met verse koffie en eigengemaakt gebak. Na 15 minuten snel weer door om via Winterswijk, Vreden en Rekken terug te keren in Haaksbergen. Na 124 km konden we bij restaurant De Watermölle de bidons weer even bijvullen. Na een korte stop van 10 minuten door met de derde lus van de dag. Oldenkotte, Ammeloe, Stadtlohn, Ottenstein, Lünten, Buurse en Haaksbergen. Met 184 km op de teller was het tijd voor de lunch. Een heerlijke kippen- en rundvleessoep stonden op ons te wachten alsook heerlijke broodjes met kaas en ham. Met een gemiddelde van ruim 31 km/u liepen we mooi op schema en lieten we ons de lunch goed smaken. En toen kwam de hamvraag: "Wie gaat er door voor lus vier en vijf, wetende dat er een aantal buitjes aan zitten te komen en er al 184 km in de benen zitten en het Nederlands Elftal zijn eerste EK-wedstrijd speelt om 15:00 uur?"

Het antwoord op de vraag hierboven was: 13. Lus vier liep via Buurse en Glanerbrug naar de eerste hoosbui van de dag. Na Lonneker werd het gelukkig weer enigszins droog. Vrolijker werd ik er niet op toen we, nadat we de N737 overstaken, het bos insloegen en over een met modder overspoeld verhard fietspad moesten fietsen. Glibberen en glijden op dunne bandjes is niet mijn favoriete bezigheid. Via het UT-terrein, waar we nog even heerlijk over een weg in aanleg mochten fietsen vol scherpe stenen, op weg naar Hengelo en tenslotte via Boekelo naar Café Dwars in de Sint Isidorushoeve. Na een snelle kop koffie alweer die prangende vraag: "Wie gaat er door voor lus vijf?" Het antwoord: 9, waarvan 8 er om 05:00 uur waren gestart en dus al 240 km in de benen hadden. 

Ik keek nog even op de kerkklok in de Hoeve: 16:05 uur. De tweede helft Nederland-Polen op het EK was net gestart. "Wij gaan beginnen aan de vijfde helft", was mijn gedachte. Beckum, Delden, Enter, Goor, Bentelo, Sint Isidorushoeve en dan, eindelijk, Haaksbergen! Rond 18:00 uur, twaalf uur na vertrek, stond er dan toch echt 304 kilometer op mijn Garmin. Hoewel vandaag vele helden en heldinnen de harde wind en regen voor 60, 120, 180 of 240 km hebben getrotseerd, wil ik mijn ploegmaten van de 300 km toch even hier noemen. Pascal Noordink, Peter van der Voort, Boyd Koster, Mark Schreijer, Niels Slotman, Richard Sinderdinck en Maikel Bouwman. Het was mij een woest genoegen om samen met jullie de "generale" van 300 km te fietsen. 

Afstand: 304,58 km
Beweegtijd: 9:54:16
Gem. snelheid: 30,8 km/u
Calorieën: 6.422 kcal

Weektotaal: 307 km
Totaal in 2024: 5.734 km

Laat ik afsluiten met het belangrijkste van dit alles! Persoonlijk weer een mooie donatie van € 25,- mogen ontvangen voor onderzoek naar Alzheimer. Als team staat het totaal op € 53.858,-. Een ongelooflijk mooi bedrag waar we denk ik zeker trots op mogen zijn. Hoewel de finish in zicht komt, is doneren uiteraard nog steeds mogelijk!

https://www.inactievooralzheimer.nl/fundraisers/niek-engelbarts