Vestingheld en nog maar 7 nachtjes...

Vanochtend was de laatste vestingloop van dit jaar, een reeks van vijf lopen in vestingsteden. In maart liep ik de halve marathon in Gorinchem, in april de 5km thuiswedstrijd in Steenbergen, in mei volgende die in Hellevoetsluis waar ik de 10km liep, in september liep ik een 5km in Willemstad en we eindigden vandaag in Bergen op Zoom waar ik wederom de 5km liep. 

Waar ik in de voorjaarslopen op elke afstand mijn PR verbrak heb ik deze laatste loop met veel moeite toch een beetje op de handrem gelopen, ik moest eigenlijk zoveel mogelijk krachten sparen voor volgende week. Maar met het mooie weer en heerlijke parcours ging ik af en toe iets harder dan met mezelf afgesproken en kon het ook niet laten om de laatste km nog even aan te zetten om onder de 25 minuten te eindigen. Dat resulteerde in een mooie finishtijd van 24:53. Als ik voluit was gegaan was het zeker een goede aanval op mijn PR (22:46) geworden.

Uiteindelijk liep ik deze wedstrijd vooral voor de Helden medaille welke je kreeg wanneer je elke vestingloop finishte, die is dus in de pocket! Samen vormen de medailles een mooi geheel. 

Ook liep ik niet alleen de 5km vandaag, maar ook om 11:00 uur al de 1km familieloop samen met Saar. Zo leuk dat ze ook mee wilde doen, die kleine stoere meis, dat ijsje dat alle kids na de finish kregen was natuurlijk wel een hele goede motivatie. Ze heeft de hele weg gerend, met tussentijdse dipjes en sprintjes kwamen we heel netjes na een minuut of 8 over de finish. Apetrots op haar medaille!

Verder komt de marathon nu wel heel dichtbij, nog maar 7 nachtjes slapen en dan is het zover. Volgende week om deze tijd zit ik hopelijk aan mijn welverdiende biertje :)

De spanning neemt toe, zeker afgelopen weekend liet mijn lichaam me even flink schrikken. Het was wederom een stressvolle week die week ervoor, Saar werd 4, Aron was nog een paar dagen weg voor werk, ik liep 60km die week en het was mega druk op het werk geweest. Eindstand kreeg ik op zaterdag hele hevige lage rugpijn, die straalde uit naar mijn linkerbeen, waar ik vervolgens amper op kon staan of lopen. Die dag rustig aan gedaan, zondagochtend leek het minder, dus hop gewoon hardlopen, er stond een 10km op de planning. Die heb ik met horten en stoten wel gewoon gelopen, maar de volgende dag was de pijn nog heviger. 

Gelukkig kon ik op dinsdag terecht voor een hele goede revisiemassage, die deed al heel veel goed, daarnaast goede pijnstilling, een warm bad en zoveel mogelijk rust deden gelukkig goed en het trok weg. Op woensdag ging ik samen met Fedde op de fiets donatieboxen langsbrengen, ik had er 2 en mocht er eentje bij het verzorgingstehuis in de brasserie neerzetten en de andere staat in de bibliotheek, hopelijk sprokkel ik nog meer geld voor Alzheimer Nederland bij elkaar zo.

Deze week echt de dagen aftellen, rustig aan doen, nog 2 kleine loopjes op de planning en verder veeeeeeel koolhydraten eten. Kan niet wachten tot het zondag is!