In het leven maak je vele dingen mee. De eerste keer naar school, slagen voor je eerste tentamen of het eerste vriendje of vriendinnetje. Je gaat misschien studeren, zoekt een baan en komt misschien wel een vrouw of man tegen waarmee je het leven wilt delen. Het leven kan iets moois zijn. Mooie reizen, een leuke baan, leuke hobby`s en kinderen die je ziet opgroeien. Het is mooi om deze herinneringen te delen. Mensen foto`s laten zien of aan vrienden en familie de mooie dingen vertellen die je allemaal hebt meegemaakt.
Maar wat nou als je dat hele mandje vol met mooie herinneringen kwijtraakt. Kwijtraakt door een ziekte. Waardoor je niet meer weet waar je bent geweest, wie je familie of vrienden zijn en niet meer weet waar je bent.
Dit gebeurd als je de ziekte van Alzheimer hebt. Ik heb het helaas bij mijn beide oma`s gezien. En aan den lijve ondervonden wat het inhoudt. Het begint onschuldig…3-5 keer vragen wat je wilt drinken als je op bezoek komt. Tot het moment dat ze niet meer weten wie je bent als bezoek komt. Het heeft een grote invloed gehad op mijn oma`s, maar zeer zeker ook op haar directe omgeving. De mensen van wie je houdt zie je langzaam wegglijden.
Er wordt nog veel onderzoek gedaan na de ziekte van Alzheimer en ik wil daar mijn steentje aan bijdragen door te gaan lopen. Om precies te zijn 42195 meter. Mijn uitdaging is de marathon van Wenen. Deze zal ik gaan lopen op 23.4.2023
Het wordt voor mij zeker een `run to remember`, maar ik wil tegelijkertijd geld inzamelen voor het onderzoek en genezing van de ziekte van Alzheimer. In de hoop dat mensen met de ziekte van Alzheimer in de toekomst ook weer kunnen `herinneren`.
Hartelijk dank voor uw donatie!
Koen