Als ik verhalen hoor of zie wat Alzheimer doet, besef ik hoe ingrijpend het is. Je verliest niet alleen herinneringen, je verliest stukje bij beetje wie je bent. En voor de mensen eromheen is dat misschien nog wel het moeilijkst: iemand zien verdwijnen terwijl diegene er nog is.

Juist omdat ik het zelf niet heb meegemaakt, voel ik de verantwoordelijkheid om niet weg te kijken. Om mijn gezondheid, mijn kracht en mijn tijd in te zetten voor degenen die elke dag wél met Alzheimer leven. Om iets te betekenen. Hoe klein ook.

Met deze 24-uurs marathon willen we meer aandacht, meer steun en meer middelen genereren voor onderzoek en hulp. Want iedereen verdient het om herinnerd te worden.

Dit is mijn manier om bij te dragen. Omdat het ook mijn zorg is – ook al heb ik het niet van dichtbij meegemaakt.”